Όταν τα παιδιά βγάζουν την οικεία προς αυτά πραγματικότητα  όλα είναι γνήσια, αυθεντικά και ουσιαστικά σε περιεχόμενο.

Η γιορτή μας φέτος είχε μαμάδες που ανέβηκαν στη σκηνή και κοινό που τραγουδούσε αυθόρμητα  με τα παιδιά γιατί περιείχε τραγούδια για μικρούς και μεγάλους. Είχε πάρτι πάνω στη σκηνή και αυτοσχεδιασμό.

Είχε εθελοντές γονείς, βοηθούς του Αη-Βασίλη που μοίρασαν δώρα, είχε και  ανταλλαγή  χειροποίητων γλυκισμάτων μεταξύ των οικογενειών.

Ήταν μια  γιορτή ακόμη πιο απλή και εύκολη στην προετοιμασία της για τα παιδιά (σε σχέση με άλλες χρονιές) αλλά και πιο μεστή παιδαγωγικά.

Όλα τα τμήματα παρουσίασαν ηχοϊστορίες, όπου τα παιδιά έπρεπε να παίξουν με μουσικά όργανα και άλλα αντικείμενα για να συνθέσουν μουσικά μοτίβα σύμφωνα με την αφήγηση. Τα παιδιά εξοικειωμένα με την τεχνική της ηχοϊστορίας έπαιζαν μουσική ανά ομάδες και δραματοποιούσαν ταυτόχρονα συντονισμένα με το σενάριο.

Τα νήπια παρουσίασαν επιπλέον και ένα δικό τους δρώμενο με τις δικές τους αναπαραστάσεις σχετικά με τις γιορτές.

Αυτό που είδαν οι γονείς ήταν  η καθημερινότητα μας, το πάντρεμα των καθημερινών δραστηριοτήτων και συνηθειών μας,  με το γιορτινό κλίμα.  Αναγνώρισαν την αυτονομία και  αυτά που κατέκτησαν τα παιδιά πάνω στους άξονες του πιλοτικού μας προγράμματος έως τώρα,  με κυρίαρχη τη βούληση τους να ανήκουν ισότιμα και που παίρνουν την ευθύνη των διεκδικήσεων τους, αλλά με σεβασμό στην ομάδα. Παιδιά χαρούμενα και ελεύθερα αλλά με ηθική υποχρέωση στην ομάδα και ευθύνη γι” αυτό που αναλαμβάνουν να κάνουν από κοινού κάθε φορά.