Τα σενάρια των ιστοριών ήταν βγαλμένα από την πραγματικότητα του  παιδιού και της οικογένειας. Έτσι ώστε κατά την προετοιμασία μέσα στην τάξη να μπορέσουν τα παιδιά να χτίσουν πάνω στις δικές τους αναπαραστάσεις, έννοιες που έχουν σχέση με τη γιορτή των Χριστουγέννων. Οι καταστάσεις, αληθινές και γλυκόπικρες, δίχως προσχήματα, φαντασιακές καταστάσεις και  έννοιες που δεν καταλαβαίνουν τα παιδιά αλλά εμείς επιμένουμε να τους τα φυτεύουμε σαν ηθική υποχρέωση. Το σκηνικό: το σπίτι του καθενός! Ο λόγος πεζός, μέσα από την κουλτούρα και τις τελετουργίες της καθημερινότητας μας ήταν κατανοητός για τα παιδιά και διασκεδαστικά καυστικός για όλους, μικρούς και μεγαλύτερους. Το κείμενο χτίστηκε μέσα σε  ένα ζεστό κλίμα μέσα στην τάξη όπου τα παιδιά έβαλαν ιδέες. Μέσα στο γραπτό μέρος υπήρχαν επιθυμίες και προτάσεις των παιδιών να ζήσουν στιγμές με τους γονείς τους όπως εκείνα τα έχουν ονειρευτεί. Κι ας μοιάζουν  τρελά τα όνειρα, ας δείχνουν  ανέφικτα στο τώρα…! Η έκφραση όμως της επιθυμίας, το μοίρασμα των σκέψεων με τους δικούς μας, τους  αγαπημένους μας όλοι ξέρουμε ότι είναι η “μισή και παραπάνω” υλοποίηση τους στη ζωή. Τα παιδιά αυτοσχεδίασαν, ντύθηκαν όμορφα και γιορτινά την καθημερινότητα τους. Μεταφορικά και Κυριολεκτικά. Αφού ακόμη και τα ρούχα που διαλέξαμε, ήταν από εκείνα που θα επέλεγαν μαζί με τους γονείς τους για τις ημέρες των γιορτών. Στο τέλος, τραγουδήσαμε και χορέψαμε στα γαλλικά το τραγούδι της Zaz “Je veux”, αυτοσχεδιάσαμε κινητικά τραγουδώντας το υπέροχο αγγλικό τραγούδι: “Love actually Christmas is all around” και κλείσαμε με τραγούδια, κάλαντα και ευχές.

Δυο λόγια για τα σενάρια…

“Οι επιθυμίες ταξιδεύουν μέχρι το ΑγιοΒασιλέμι” (Τμήμα: Nήπια)

Τα γράμματα πολλών παιδιών φέτος τα Χριστούγεννα δεν είχαν μόνο παιχνίδια αλλά και κάτι άλλο που θα παιδέψει τον Άγιο, τη γυναίκα του και όλη την ομάδα στο ΑγιοΒασιλέμι. Η γυναίκα του προσπαθεί να  διατυπώσει το πρόβλημα αλλά εκείνος δεν καταλαβαίνει. Ποιο εργοστάσιο βγάζει αυτές τις επιθυμίες… να τις παραγγείλει on line να τελειώνει. Μα τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά αυτή τη φορά τον συμβουλεύει ο αρχηγός των ξωτικών που γνωρίζει καλά την τεχνολογία, αλλά εδώ τα βρίσκει κι εκείνος σκούρα. Οι επιθυμίες έχουν μέσα ανθρώπους, έχουν γέλια και τρέλες σε λούνα παρκ, ταξίδια, ένα κατοικίδιο να φροντίζεις, τη χαρά στα μάτια των γονιών σου όταν κάνεις πράγματα μαζί. Εντάξει δε λένε όχι τα παιδιά και σε κανένα παιχνιδάκι, αλλά τι να το κάνεις το παιχνίδι όταν οι άνθρωποι μέσα στο σπίτι δε χαμογελάνε; δεν ονειρεύονται; δε σχεδιάζουν;

“Μια μελωδία από επιθυμίες” (Τμήμα: Προνήπια)

Η μαμά επιστρέφει σπίτι κουρασμένη δίχως διάθεση να γιορτάσει Χριστούγεννα. Τι κι αν τα φώτα της γιορτής της θυμίζουν ότι έφτασε η παραμονή; Τα παιδιά της πάλι την περιμένουν με τα δικά τους θέλω και επιθυμίες γι’ αυτές τις μέρες. Που δεν έχουν μέσα παιχνίδια. Και αν τα έχουν τα θέλουν μαζί με το δικό της χαμόγελο, τη δική της διάθεση να μοιραστεί και να χαρεί με τη δική της επιθυμία. Κι αυτό της φέρνει ενοχές, εκνευρισμό, θλίψη. Ένα σύντομο όνειρο θα αλλάξει τα πάντα προς το καλύτερο φυσικά!

“Οι επιθυμίες της κούκλας” (Τμήματα: Παιδικός Σταθμός 1 & 2)

Την παραμονή της μεγάλης γιορτής μέσα στο σπίτι του Άγιου Βασίλη και όσο εκείνος συσκέπτεται για ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει, οι κούκλες ζωντανεύουν και κάνουν τα δικά τους “θέλω” πραγματικότητα. Πρώτα από όλα, στολίζουν τα δέντρα το σπίτι του Άγιου Βασίλη, θέλουν να του κάνουν έκπληξη. Τα μικρότερα παιδιά του παιδικού σταθμού 1, μέσα από ένα κινητικό παιχνίδι της καθημερινότητας στον παιδικό σταθμό, παίζουν, χαίρονται και στέκονται στη σκηνή  δίχως συναισθηματικές δυσκολίες, ζωντανά, αυτόνομα  και συλλογικά! Στη συνέχεια οι μεγαλύτερες κούκλες, τα παιδιά του παιδικού σταθμού 2 ζωντανεύουν και μεταμορφώνονται ως σκανταλιάρικα παιδιά σε μπαλαρίνες, σε πατινέρ που μαθαίνουν να ισορροπούν πάνω στα πατίνια ενώ γλιστράνε στον πάγο, ή πάλι χορεύουν με ρυθμό και γέλιο ανθρώπινο, ζευγαρώνουν, αγαπιούνται, όπως και οι μεγάλοι στην αληθινή ζωή.