Ο κορμός της βιωματικής αυτής δραστηριότητας ήταν το ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου «Ο Γιάννης και το Πεύκο».

Αρχικά τα παιδιά αφού γνωρίστηκαν με τις εμψυχώτριες Σίσσυ και Φωτεινή, ζεστάθηκαν-προπονήθηκαν σε τεχνικές θεάτρου και κίνησης και στη συνέχεια τους παρουσιάστηκε ο πυρήνας της αφηγηματικής δράσης. Τα παιδιά την επέκτειναν παίζοντας σε δυο ομάδες, σκεφτόμενα λύσεις για την εξέλιξη της ιστορίας, προβάροντας ρόλους, κάνοντας υποθέσεις για τους χαρακτήρες και παρουσιάζοντάς τους στην άλλη ομάδα.

Στη συνέχεια τα παιδιά έγιναν πουλάκια και έδωσαν συμβουλές στον ήρωα της ιστορίας Γιάννη.

Στο τέλος χωρισμένα σε δυο ομάδες ζωγράφισαν το βίωμά τους.