…..γι᾿ αὐτὸ συλλογίζομαι τόσο πολύ, τοῦτες τὶς μέρες,

τό με γάλο ποτάμι

αὐτὸ τὸ νόημα ποὺ προχωρεῖ ἀνάμεσα σὲ βότανα

καὶ σὲ χόρτα…..

Αὐτὸ τὸ ρέμα ποὺ τραβάει τὸ δρόμο του καὶ ποὺ δὲν εἶναι

τόσο διαφορετικὸ ἀπὸ τὸ αἷμα τῶν ἀνθρώπων

κι ἀπὸ τὰ μάτια τῶν αὐθρώπων ὅταν κοιτάζουν ἴσια-πέρα

χωρὶς τὸ φόβο μὲς στὴν καρδιά τους,

χωρὶς τὴν καθημερινὴ τρεμούλα γιὰ τὰ μικροπράματα ἢ

ἔστω καὶ γιὰ τὰ μεγάλα……

Γιώργος Σεφέρης (Κάϊρο, 20 Ἰουνίου 1942 – Ἕνας γέροντας στὴν ἀκροποταμιά)